Jak nie wyhodować LENIA?
Dziś chce Wam zaproponować nowa misję wychowawczą!!! Wiadomo, że
dzieci w domu pomagać muszą. Po pierwsze dlatego, że nie chcemy
wychować dzieci nie zaradnych życiowo, które z chwilą
opuszczenia rodzinnego domu, z gotowania mają opanowaną
ewentualnie wodę w czajniku elektrycznym, a w kwestii prania to
wiedzą gdzie jest pralka w domu lub pralnia chemiczna w mieście.
Mamy obowiązek wychować dziecko tak, aby życiu nie było
pośmiewiskiem,
„osobą
z dwiema lewymi rękami”, fajtłapą. Po drugie dlatego, że nie
może być tak, że mama i tata podpierają się nosem obsługując
dzieci, które w domu czują się jak
„gwiazdy
wielkiego formatu” w czterogwiazdkowym hotelu. Dzieci powinny
dbać nie tylko o swoją przestrzeń, ale i z wiekiem przejmować
coraz trudniejsze prace domowe i wspierać Was rodziców w
codziennym życiu. Poniżej znajdują się podpowiedzi co dzieci
mogą lub wręcz powinny robić w domu oraz jak je doceniać (50
zdań, które warto mówić dziecku), by przyszłości chętniej
podejmowały się zleconym przez Was zadaniom, a ich poczucie
własnej wartości rosło. Sprawdźcie, dla własnej ciekawości, czy
obowiązki Waszych dzieci mieszczą się w ich przedziale wiekowym.
Jeśli nie, może warto wykorzystać obecny czas na
usamodzielnianie Waszych pociech. Życzę powodzenia i nowych
sukcesów wychowawczych.
Przykładowe obowiązki dzieci:
3 lata
§ zbieranie
swoich zabawek
§ samodzielne
mycie zębów
§ wkładanie
wyznaczonych ubrań do pralki lub kosza
§ ubieranie
się
§ przypinanie
prania spinaczami
§ pomoc
w karmieniu zwierzaków
4- 5 lat
§ ścieranie
kurzu
§ sprzątanie
ze stołu
§ ścieranie
rozlanych płynów
§ zmiana
pustej rolki po papierze toaletowym
§ odkładanie
zabawek na miejsce
§ nakrywanie
do stołu
§ wyciąganie
zakupów z toreb
§ ścielenie
swojego łóżka
§ odkurzanie
podłóg
6 - 8 lat
§ opróżnianie
i załadowanie zmywarki
§ rozwieszanie
i składanie prania
§ łączenie
par skarpetek
§ podlewanie
kwiatów
§ ścieranie
kurzu
§ zamiatanie
podłóg
§ mycie
naczyń
§ pomoc
w ogródku (grabienie liści itp.)
9 - 11 lat
§ wyjście
do sklepu
§ pomoc
w przygotowaniu obiadu (obieranie i krojenie warzyw)
§ wyrzucanie
śmieci
§ odkurzanie
§ nastawianie
prania w pralce
§ obsługa
zmywarki
§ przyszywanie
guzików, cerowanie
§ mycie
samochodu
§ wyprowadzanie
psa
§ samodzielna
pobudka (z budzikiem)
12 lat i więcej
§ opieka
nad rodzeństwem
§ sprzątanie
kuchni i łazienki
§ samodzielne
przygotowywanie posiłków (np. sałatka, jajecznica, zupa, ciasto
itp.)
§ mycie
podłóg, okien
§ robienie
zakupów z listą
§ malowanie
ścian pod okiem dorosłego
§ prasowanie
Powrót
50 zdań, które warto mówić dziecku!!!
OKAZYWANIE WSPARCIA
Ufam
Ci!
Wierzę w Ciebie!
Szanuję Twoją decyzję.
To
nie jest takie łatwe, ale wiem, że się Ci uda.
Robisz to dobrze.
Jak
tego dokonałeś?
Pokaż mi jak to robisz!
Robisz to lepiej niż poprzednio. Jesteś w tym coraz lepszy!
Wydaje mi się, że robisz to dobrze.
DOCENIANIE WYSIŁKU I WŁOŻONEGO TRUDU
Widzę, że pracowałeś ciężko, aby to osiągnąć.
Widzę, jak dużo wysiłku w to wkładasz. Trzymaj tak dalej!
Włożyłeś w to dużo
Podoba mi się, jak to robisz.
Ile
czasu Ci to zajęło? Świetna robota!
Wiem, ile Ciebie to kosztowało.
Musiałeś to dobrze zaplanować, aby osiągnąć taki efekt.
Gratuluję! Twój wysiłek się opłacił.
OKAZYWANIE RADOŚCI ZE WSPÓLNIE SPĘDZONEGO CZASU
Czas, który razem spędziliśmy jest dla mnie bardzo cenny.
Już
nie mogę się doczekać, aż to powtórzymy.
Jesteś kimś bardzo interesującym.
Bardzo dobrze się z Tobą bawiłem!
Jestem szczęśliwy, gdy spędzamy razem czas.
Dobrze się czuję, gdy jesteś blisko.
ANGAŻOWANIE W OPINIOWANIE
Jak
się Ci wydaje?
Dobrze się z tym czujesz?
Co
Ci się w tym najbardziej podoba?
Co o
tym myślisz?
Podoba się Tobie to jak wyszło?
Jak
myślisz, wyszło lepiej niż poprzednim razem?
Jak
się w związku z tym czujesz?
DOCENIANIE POMOCY I WKŁADU
Dziękuję za pomoc przy...
Dziękuję za to, co zrobiłeś.
Dziękuję za Twoją pomoc.
Dziękuję, że mnie rozumiesz.
Bardzo mi pomagasz, jestem Ci wdzięczny.
Jesteś świetnym pomocnikiem!
Dzięki Twojej pomocy zajmie mi to mniej czasu.
Dzięki Twojej pomocy wszystko jest już posprzątane.
DOCENIANIE TEGO CO WIDZISZ
Wow!
Ale czysty pokój!
Jak
świetnie, że łóżko jest pościelone.
Jakich ładnych kolorów używasz.
Widzę, że się mocno wysiliłeś.
Sam
tego dokonałeś! Gratuluję!
WYRAŻANIE EMOCJI
Bardzo lubię robić to z Tobą.
Jestem szczęśliwy, gdy zostaję z Tobą w domu.
Myślę, że jesteśmy dobrym zespołem.
Lubię, gdy to mówisz.
Jestem szczęśliwy, że Ciebie mam.
Czuję się dobrze, gdy mi pomagasz.
Powrót
Pomysły na zabawy bez telewizora
Zimno, ciepło, gorąco
- chyba znana wszystkim, a może nieco zapomniana zabawa, w
której jedna osoba chowa jakiś nieduży przedmiot (może to być
maskotka, autko, piłeczka), pozostałe osoby muszą go odnaleźć.
Ten kto schował "skarb“ daje wskazówki stopniując słowa - zimno,
ciepło, informując poszukiwaczy, czy są blisko (ciepło, cieplej,
gorąco), czy daleko (zimno, mróz). Ten kto odnajdzie skarb chowa
go i zabawa zaczyna się odnowa.
Raz, dwa, trzy, Baba-Jaga patrzy
- w tej zabawie im więcej uczestników, tym lepiej. Jedna osoba,
nazywana Babą-Jagą, stoi w pewnej odległości od pozostałych
odwrócona tyłem lub z zakrytymi oczami i
wypowiada słowa: raz, dwa, trzy, Baba Jaga patrzy, w czasie
których gracze biegną w jej kierunku. Gdy skończy mówić,
odsłania oczy lub odwraca się do uczestników, a ci nieruchomieją
– nie mogą się poruszać, mówić i śmiać się. Baba Jaga stara się
ich rozśmieszać. Jeżeli ktoś się poruszy lub zaśmieje, musi
wrócić na linię startu. Po chwili Baba Jaga znów zakrywa oczy i
cykl się powtarza. Celem w zabawie jest dotarcie do Baby Jagi,
gdy ona nie patrzy i dotknięcie jej.
Zwycięzca zajmuje jej miejsce.
Zabawa w chowanego
– tej zabawy nikomu nie trzeba rekomendować. Dzieci ją
uwielbiają. Jeśli macie w domu więcej miejsca i dużo zakamarków,
zabawa w chowanego będzie super pomysłem.
"Zrób to sam”
- to propozycje dla bardziej aktywnych maluchów (wyciszają) i
małych artystów. Możecie lepić z masy solnej, plasteliny,
malować farbami, kredkami, rękami, robić wycinanki z papieru
kolorowego i wiele innych. Generalnie do takich zabaw możecie
wykorzystać mnóstwo rzeczy, które są w domu. Np. makaron będzie
idealny na biżuterię, a papierowe talerzyki czy opakowania po
jajkach mogą zamienić się w stworki, kartonowe pudełka w domki,
autka, robota i co jeszcze tylko wyobraźnia wam podpowie.
Możecie w dowolnej technice stworzyć panią jesień, zimę albo
ulubioną postać z bajki!
Tanecznym krokiem
– z podkładem muzycznym lub bez możecie wspólnie poruszać się do
ulubionych piosenek i melodii. W wersji dla odważniejszych
rodziców (mniej wrażliwych słuchowo) możecie włączyć sekcję
instrumentalną z wykorzystaniem sprzętów kuchennych (garnki mają
świetną akustykę). Dzieci będą zachwycone, sąsiedzi nieco mniej.
Zorganizujcie konkurs taneczny albo konkurs piosenki. Nagrodą
może być korona, medal, dyplom (oczywiście zrobiony
własnoręcznie) albo pyszne małe co nieco.
Domowy klub fitness
– w mediach alarmują o pladze otyłości u dzieci. Waszej rodziny
nie będzie to dotyczyć, jeśli postawicie na ruch. Czas na trochę
wspólnych ćwiczeń fizycznych - połączycie przyjemne z
pożytecznym, a maluchy będą zachwycone. Pokażcie dziecku kilka
prostych figur z aerobiku, zachęćcie też, aby dziecko
zaproponowało swoje ćwiczenia, które wykonacie. Na pewno będzie
wesoło.
Kalambury
– w tej zabawie za pomocą gestów musimy pokazać np. tytuł bajki,
postać z bajki, czynność, zwierzątko.
Wspólne gotowanie
- zaproponujcie dzieciom wspólne pieczenie babeczek, zróbcie
owocowe szaszłyki i nie przejmujcie się, jeśli mały mistrz
kuchni nieco nabrudzi. Z przygotowanych wspólnie specjałów
możecie urządzić przyjęcie domowe.
Zabawa w doktora
- jak oswoić lęk przed wizytą u lekarza? Najlepiej poprzez
zabawę. Zabawa w doktora jest doskonałym sposobem na takie
przezwyciężanie lęków. Dziecko dowiaduje się, do czego służą
poszczególne przyrządy lekarskie i wciela się w rolę lekarza.
Wspólne czytanie
– o korzyściach z czytania nie trzeba nikogo przekonywać.
Przytoczymy zaledwie najważniejsze z nich. Czytanie zaspokaja
wszystkie potrzeby emocjonalne dziecka, wspiera jego rozwój
psychiczny, intelektualny i społeczny, a przy tym przynosi
ogromną radość i pozostawia cudowne
wspomnienia. Dzięki czytaniu dziecko poszerza swoje słownictwo,
używa bogatszego i piękniejszego języka. Wybierzcie wspólnie
książkę, usiądźcie wygodnie i przenieście się w świat bajek i
niezwykłych przygód.
Budowanie z klocków
- należy do ulubionych zabaw całej rodziny. Proste konstrukcje,
wysokie wieże, fosy, w tej zabawie ogranicza nas tylko
wyobraźnia. Ponadczasowe klocki dzięki ogromnej różnorodności są
nieustającym źródłem inspiracji do zabawy zapewniając
wszechstronny rozwój dziecka. Zabawa klockami ćwiczy emocje,
stymuluje wyobraźnię, rozwija logiczne i przestrzenne myślenie
dziecka, jest dobrym treningiem na koncentrację uwagi.
Zabawa w teatr-
zamieńcie się rolami: maluchy niech będą rodzicami, a wy ich
dziećmi. Uwaga: w tej zabawie możecie zobaczyć, jak odbierają
was dzieci. Tym bardziej warto podjąć wyzwanie. Możecie również
wcielić się w postaci ulubionych bajek, stworzyć własną
bajeczkę. Warto pamiętać, aby dać dziecku przewodzić w zabawie.
Słuchać jego pomysłów i zachęcać do inicjowania nowych
scenariuszy i pomysłów.
Państwa Miasta
– kto z nas nie pamięta tej gry z dzieciństwa. Świetnie sprawdza
się nawet teraz, w erze komputerów i smartfonów.
Planszówki -
świetnie sprawdzą się zarówno dla dzieci i młodzieży, jak i
dorosłych. Jest to zabawa, która łączy pokolenia!
Nakręćcie „prawdziwy” film!
- aby lepiej się wczuć, możecie wcześniej przygotować
profesjonalny scenariusz!
Maraton filmowy!
- nie zapomnijcie o przekąskach i ciepłych kocach :)
Powrót
Jak sobie radzić ze złością
Obecna sytuacja wywołuje wiele trudnych emocji: strach,
frustrację, złość, niepokój, stres, zagubienie, irytacje,
przygnębienie i tęsknotę za tym jak było przed epidemią.
Przeżywanie takich emocji jest zrozumiałe i naturalne, ale może
zdarzać się, że ,,biorą nad nami górę i przestajemy kontrolować
swoje zachowanie. Gdy tak się dzieję te trudne emocje uderzają w
bliskich, którzy są obok, przez co oni też uruchamiają swój
,,trudny pakiet emocjonalny. Żeby uniknąć przykrej i napiętej
atmosfery w domu. Poniżej znajduje się zastaw porad jak radzić
sobie z trudnymi emocjami, który ułatwi funkcjonowanie i
samokontrolę.
1.
Weź głęboki oddech
Oddychaj głęboko i świadomie. Przedłużaj wdech: policz do
dziesięciu, postaraj się o skupienie. Musisz zdać sobie sprawę,
że denerwujesz się za bardzo i możesz przekroczyć granicę.
Przecież wcale tego nie chcesz. To bardzo trudna chwila, ale
czas, który dajesz sobie na opanowanie, jest bezcenny.
2.
Porozmawiaj ze sobą
Czy to, co robisz (krzyczysz, chcesz uderzyć, bijesz), jest
konieczne? Czy osiągniesz to, co chcesz osiągnąć? Chwyć się
myśli: „Kocham moje dziecko i nie chcę wyrządzić mu krzywdy”.
Powód sporu z perspektywy czasu pewnie wyda Ci się zupełnie
nieważny, ale twoje dziecko zapamięta ten moment jako
traumatyczny.
3.
Zmień scenografię
Wyjdź do innego pomieszczenia, na zewnątrz, zamknij oczy: zerwij
kontakt wizualny z przestrzenią, w której
doświadczasz skrajnych emocji. Fizycznie oddziel swoją złość od
sytuacji, która ja wywołała.
4.
Bądź szczery
Powiedz dziecku, że jesteś zły, zdenerwowany, a za twoje
wzburzenie odpowiadają silne emocje. Dziecko powinno mieć
świadomość tego, co i dlaczego przeżywasz, także jeśli jest
małe. Niech widzi, że starasz się poradzić sobie z negatywnymi
emocjami, próbujesz znaleźć rozwiązanie – z czasem nauczy się
naśladować Ciebie wtedy, kiedy samo ich doświadczy. Jeśli będziesz
działać impulsywnie, agresywnie – ono także będzie tak reagować.
5.
Daj sobie czas
Jeśli tylko możesz, powiedz dziecku: „Teraz jestem zły,
porozmawiamy o tym wieczorem”. W tym
czasie ochłoniesz i nabierzesz perspektywy.
6.
Odreaguj
Idź pobiegać, odkurz mieszkanie albo pozmywaj naczynia. Daj
upust swoim emocjom, ale skanalizuj je w pożyteczny i
nieagresywny sposób.
7.
Poproś o pomoc
Opowiedz bliskiej osobie o tej sytuacji. Szukaj wsparcia, poproś
o pomoc partnera, dziadków, koleżankę. Rozmowa pomoże dać ujście
emocjom lub nawet przyniesie rozwiązanie problemu.
8.
Ustal plan
Jeżeli twoje dziecko jest wystarczająco duże, spróbuj ustalić z
nim, co wspólnie zrobicie, żeby nie dopuścić do podobnej
sytuacji w przyszłości, a jeśli do niej dojdzie: jak się wtedy
zachowacie. Trzymaj się tego.
9.
Otwórz się na siebie
Kiedy ochłoniesz, przyjrzyj się sobie i zastanów: dlaczego tak
reagujesz? Czy dziecko zrobiło coś naprawdę strasznego? A może
jesteś czymś zmęczony, przytłaczają cię problemy w pracy?
Czy dzieje się w twoim życiu coś, co sprawia, że jesteś w
słabszej kondycji psychicznej? Pamiętaj! Nie jest łatwo wejść w
posiadanie dużych zasobów cierpliwości od zaraz; wynikają one z
przede wszystkim z dobrego stanu psychofizycznego. Jeśli jesteś
zmęczony, zestresowany, doświadczasz negatywnych emocji w
związku z pracą czy relacją z partnerem, w naturalny sposób
jesteś bardziej podatny na złość i agresję, a twoje podminowanie
udziela się bliskim. Zwrócenie się przeciwko dziecku może także
wynikać z sytuacji, w której poświęcasz
mu całe swoje życie i nie masz chwili dla siebie; łatwo wówczas
popaść we frustrację. Źródłem cierpliwości jest miedzy innymi
codzienna troska o siebie: sen, wypoczynek, ruch, dobre
odżywianie, samorealizacja i pielęgnowanie relacji z innymi
ludźmi.
Powrót
Bezpieczeństwo dzieci w sieci
W dniu dzisiejszym chciałabym
zwrócić uwagę Państwa na bezpieczeństwo dzieci w Internecie. W związku
z zaistniałą sytuacją nasze dzieciaczki spędzają dużo czasu
przed komputerem (odrabiają zadania, rozwiązują testy i quizy,
oglądają przesyłane filmy). Ze względu na ograniczone możliwości
spotykania się ze znajomymi, kolegami, z ograniczeniem
opuszczania domu, często przenoszą swoje życie do Internetu.
Daje im to duże możliwości rozwoju i kontaktu z innymi, ale
niestety niesie też wiele zagrożeń. Musimy mieć świadomość, że
potrzebna jest nasza kontrola, ponieważ nieodpowiednie treści
mogą mieć negatywny wpływ na rozwój i psychikę dzieci i młodzieży.
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
przygotowała kampanię „Chroń dziecko w sieci”, która ma na celu
przestrzec rodziców przed konsekwencjami kontaktów dzieci w
wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym ze
szkodliwymi treściami w Internecie i wskazać im, jak ograniczyć
ryzyko takich kontaktów. Poniżej przesyłam link, pod którym
znajdą Państwo omówienie problemu, gotowe zasady korzystania z
Internetu i konkretne rozwiązania.
http://www.dzieckowsieci.pl/
Koronawirus. Jak radzić sobie ze stresem w
czasie epidemii?
Każdego dnia z mediów trafiają do nas informacje o nowych
zakażeniach koronawirusem. Każdy z nas w różnoraki sposób
reaguje na te wiadomości. Na nasze gorsze samopoczucie wpływa
również wprowadzenie stanu epidemicznego w Polsce, który
skutkuje wieloma ograniczeniami oraz pytaniami: Jak długo
jeszcze? Ile osób się zakazi? Czy kwarantanna pomoże? Poniżej
znajduje link do ciekawego artykułu, w którym znajdziecie ważne
zasady jak postępować, by zminimalizować u siebie i bliskich lęk
oraz stres przed tym co się teraz dzieje w Polsce i na świecie.
https://twojezdrowie.rmf24.pl/choroby/koronawirus-covid-19/news-koronawirus-jak-radzic-sobie-ze-stresem-w-czasie-pandemii,nId,4388471
Ważnym elementem redukującym stres jest relaksacja. Jej celem
jest opanowanie uczucia lęku, uzyskanie psychicznego i
fizycznego odprężenia.
Olbrzymią zaletą technik relaksacyjnych jest możliwość
samodzielnego ich stosowania,
w dowolnym miejscu i czasie, tym samym pomagają one uzyskać
przekonanie o większej możliwości panowania nad sobą.
Powrót
Porady i konsultacje pedagoga i
psychologa szkolnego
Z
uwagi na zaistniałą sytuację, uruchamiamy telefoniczną formę
kontaktu z psychologiem i pedagogiem
szkolnym dla uczniów, rodziców i nauczycieli. Potrzebujesz
porady, konsultacji czy wsparcia
psychologiczno – pedagogicznego?
ZADZWOŃ.
Psycholog Joanna Cudziło – Gil
tel. 695 519 480
Poniedziałek 9.00 – 14.00
Środa 8.00-12.00
Pedagog – Magdalena Pikul
tel. 782 186 273
Poniedziałek 9.00-13.00
Wtorek 9.00-12.00
Środa 9.00-13.00
Czwartek 8.00-11.00
Piątek 9.00-13.00
Przypominamy również o możliwości kontaktu przez dziennik
elektroniczny Librus.
Powrót
CZEGO DZIECI NAM NIE MÓWIĄ...
1.
Nie krzycz na mnie. Boję się wtedy Ciebie i myślę, że skoro na
mnie krzyczysz to ze mną musi być coś nie tak.
2.
Słuchaj mnie. Kiedy opowiadam Ci o
tym, co dla mnie ważne, patrz mi w oczy. Czuję wtedy, że ja i
moje sprawy są dla Ciebie ważne.
3.
Pozwól mi dorastać w moim własnym tempie. Nie zmuszaj mnie do
robienia rzeczy, na które jeszcze mam czas. Pamiętaj, że jestem
dzieckiem i najlepiej odkrywam świat poprzez zabawę.
4.
Uwielbiam, kiedy spędzasz ze mną czas. Jesteś w dobrym humorze,
bawisz się ze mną, śmiejemy się i tworzymy piękne wspomnienia,
do których jako dorosły będę z przyjemnością wracał.
5.
Nie porównuj mnie do rodzeństwa czy rówieśników. Czuję się wtedy
gorszy, a tak bardzo potrzebuję Twojej akceptacji.
6.
Przytul mnie kiedy jest mi smutno. Pozwól mi płakać. Nie mów mi,
że chłopcy nie płaczą, że jestem beksą i że powinienem być w
dobrym nastroju. Moje uczucia są prawdziwe. Tak samo jak Twoje.
7.
Naucz mnie dbania o swoje potrzeby. Wyśpij się, odpocznij,
realizuj swoje zainteresowania, spotykaj się z przyjaciółmi.
Pokaż mi, że bycie rodzicem i spędzanie czasu z dzieckiem może
być źródłem radości. Naprawdę nie chcę widzieć jak cierpisz i
poświęcasz się dla mnie, a później jesteś zdenerwowany i
sfrustrowany. Martwię się wtedy, że to przeze mnie.
8.
Bądź przy mnie kiedy się boję. Nie wyśmiewaj się z moich
dziecięcych lęków. Powiedz mi, że też kiedyś bałeś się ciemności
i pozwól mi trzymać latarkę przy poduszce.
9.
Kochaj mnie dlatego, że jestem. Nie dlatego, że szybko biegam,
recytuję wiersze i jestem „grzeczny”. Kochaj mnie także wtedy
kiedy popełniam błędy i potrzebuję Twojego wsparcia. Potrzebuję
być pewny, że kochasz mnie także wtedy kiedy coś mi nie wyjdzie.
10.
Okazuj miłość swojemu partnerowi/ partnerce. To od Was
uczę się rozwiązywania konfliktów, radzenia sobie z trudnymi
sytuacjami oraz zrozumienia czym jest prawdziwa miłość.
11.
Pamiętaj, że najprawdopodobniej przejmę Twoje przekonania
o mnie samym, o innych ludziach,
o życiu. Znajdź czas, aby zastanowić się, czy Twoje przekonania
są prawdziwe i czy będą mi służyć. Jeżeli myślisz, że ludzie są
źli i wykorzystują innych, w życiu będzie mi trudniej i będę
nieufny.
12.
Wiem, że kochasz mnie i starasz się dla mnie ze
wszystkich sił. Pokaż mi, że gorsze dni i drobne potknięcia są
częścią życia. Wyciągnij wnioski, zadbaj o swoje samopoczucie
i wybacz sobie. Dzięki temu nauczę się reagować podobnie.
13.
Uśmiechaj się do mnie. Twój szczery uśmiech działa na
mnie kojąco. Czuję się wtedy bezpieczny i kochany.
Źródło:
Pracownia Dobrych Relacji Patrycja Juszkat
Powrót
